Ufuklar sisli‚yıldızlar süzgün‚ay buğulu
Ölgün bakıyor muhteşem kehkeşan öteden.
Gözlerik birkaç asırlık hicranla dopdolu‚
Kulakalrımda hasret nağmeleri her telden.
Her gece binbir duyguyla etrafı süzerken
Ümüt inkisar(hayalkırıklığı)arası ve hep yapayalnız‚
Ne çığlıklar duyarım böyle yalnız gezerken‚
Çevre alaca karanlık dört bir yan ıpıssız…
Düşer gönlümün enginliklerine hep hüzün
İçerim bazen gözyaşlarımı sessiz seessiz
Peltekleşir hislerim‚dili tutlur sözün
Sesler dinlerim ruhumdan güftesiz bestesiz.
Birde kalbimin ritmi inkisarla vurunca‚
Salarım kendimi en uzun ağlamalara
Ve ne hafakanlar yaşarım gece boyunca‚
Dökerken içimi kapkaranlık kuytulara.
Söyleyin güneş ne zaman doğacak acaba
Gece söküp gidemez şafak söktükten sonra
Bir deyin yağmur ne zaman yağacak acaba
Kar buz böyle kalamz cemre düştükten sonra…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder